بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - اطلاعات / «کنفرانس امنیتی مونیخ 2025» عنوان یادداشت روز در روزنامه اطلاعات به قلم بهرام امیراحمدیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
آغاز بکار دوباره ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده تحول و دگرگونی هایی را در دو سوی آتلانتیک پدید آورده است. رئیس جمهور ترامپ با شخصیت و منش و رفتاری پیش بینی نشده، هنجار شکن، سریع و قاطع بدون در نظر گرفتن عواقب کار تصمیماتی همچون خرید نوار غزه، خرید گرینلند از دانمارک، ادغام کانادا در ایالات متحده به عنوان 51 مین ایالت آمریکا، تملک کانال پاناما، تغییر نام خلیج مکزیک به خلیج آمریکا و دیگر اموری که در آینده باید شاهد آن بود، نشان از دوره ای پرآشوب و غیر قابل پیش بینی دارد . کنفرانس امنیتی مونیخ در چنین شرایط جهانی در دو سوی آتلانتیک، در 15 فوریه سال 2025 برگزار شده است.
 پیش از آن، پنجاه و پنجمین اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در شهر کوچک داووس سوئیس طی روزهای20 تا 24 ژانویه (اول تا پنجم بهمن ماه 1403) تشکیل شد که در آن حدود 3000 نفر از 130 کشور در این اجلاس شرکت کردند و 1600 شرکت (45 درصد از آمریکا) در آن حضور داشتند. همچنین 350 مقام دولتی شامل 60 رئیس دولت نیز در آن شرکت کردند. 170 نماینده از گروه‌های جامعه مدنی از هر پنج قاره نیز فرصت اثرگذاری بر موضوعات و مباحث را داشتند. حدود 250 استاد دانشگاه یا محقق یا نویسنده به دعوت داوُس، آخرین دستاوردهای علمی و دیدگاه‌های خود را در حدود 300 جلسه طی پنج روز مطرح کردند.برگزاری نشست وزرای دفاع ناتو با شرکت وزرای دفاع آلمان، فرانسه، بریتانیا، ایتالیا و لهستان در ورشو در 15 ژانویه همین سال برگزار شد. آنها کوشیدند از هرگونه تقابلی با برنامه های ترامپ برای افزایش بودجه نظامی اعضای ناتو و پایان دادن به جنگ اوکراین خودداری کنند.
کنفرانس امنیتی مونیخ(Munich Security Conference MSC) در سال 1963توسط یک شخصیت نظامی آلمانی به نام هاینریش فن کلایست بنیان گذاشته شد و در آغاز «کنفرانس امنیتی بین‌المللی» و نیز «کنگره دفاع‌شناسی» نام داشت. او مانند دیگر تحلیلگران سیاسی در آلمان در آن دوره، نگران آغاز یک درگیری نظامی فراگیر بین بلوک غرب و بلوک شرق و قرار گرفتن آلمان شرقی و آلمان غربی به خط مقدم این نبرد بود. 
آنها همچنین مخالف بلوک شرق بودند و معتقد بودند آلمان غربی برای مقاومت در برابر شوروی و تبدیل نشدن به یک کشور یکپارچه به حمایت همه‌جانبه جهان غرب به ویژه آمریکا نیاز دارد. بر این اساس کلایست در سال 1963تصمیم گرفت با برپایی یک نشست مستقل، گروهی از سیاستمداران اثرگذار مانند کیسینجر را دعوت کند که با چهره‌های سیاسی آلمان و نظریه‌پردازان سیاست بین‌الملل با یکدیگر گفتگو کنند و با دیدگاه‌های متفاوت با مفاهیم «امنیت بین‌المللی» و «صلح» آشنا شوند. اما این کنفرانس و تلاش‌های آن اهمیت چندانی پیدا نکرد و پس از جنگ سرد و به‌ویژه در سده 21میلادی بر اهمیت آن افزوده شد. در سال 2011دیپلمات آلمانی ولفگانگ ایشینگر یک سازمان غیردولتی به همان نام «کنفرانس امنیتی مونیخ» در آلمان ثبت کرد و از آن زمان این سازمان غیردولتی وظیفه برگزاری سالانه کنفرانس را بر عهده دارد.شصت و یکمین کنفرانس امنیتی مونیخ(MSC) از 14 تا 16 فوریه 2025 در هتلBayerischer Hof در مونیخ برگزار شد. 

این کنفرانس بار دیگر بستری بی نظیر برای بحث های سطح بالا در مورد چالش های کلیدی سیاست خارجی و امنیتی ارائه داده است.
 از رئیس جمهور روسیه برای شرکت در این اجلاس دعوت نشده بود. همچنین برای سومین بار از ایران نیز برای شرکت در این اجلاس دعوت به عمل نیامده بود. پس از افتتاحیه رئیس جمهور فدرال فرانک والتر اشتاین مایر در 14 فوریه، صدها تصمیم گیرنده و رهبران فکری از مناطق مختلف جهان در مورد چالش های سیاست امنیتی جهان به ریاست «کریستوف هوسگن» بحث کردند.روز جمعه، 14 فوریه برنامه اصلی کنفرانس با تمرکز بر چالش های امنیت جهانی، از جمله حکمرانی جهانی، انعطاف پذیری دموکراتیک، امنیت آب و هوا و بسیاری از موضوعات دیگر آغاز شد. روز شنبه، بحث هایی در مورد وضعیت نظم بین المللی و همچنین درگیری ها و بحران های منطقه ای برگزار شد. آینده مشارکت فراآتلانتیک نیز در کانون توجه روز دوم کنفرانس بود. روز یکشنبه، این کنفرانس با بحث در مورد نقش اروپا در جهان به پایان رسید.کنفرانس امنیتی مونیخ 2025 به عنوان بازاری برای ایده ها عمل می کند و فضایی را برای بحث های مرتبط و مهم تا حد امکان فراهم می سازد. مانند سال های گذشته، برنامه کنفرانس از سه بخش تشکیل شده بود: برنامه اصلی که توسط کنفرانس سرپرستی می شد، حدود 200 رویداد جانبی رسمی، و ده ها رویداد اطلاع رسانی عمومی بود. 
یک روز قبل از کنفرانس، وزیر دارایی جمهوری فدرال آلمان، یورگ کوکیس، وزرا و نمایندگان عالی رتبه نهادهای بین المللی را برای چهارمین کنفرانس وزرای بدون پول برای تروریسم در مورد تامین مالی مبارزه با تروریسم گرد هم آورد.در پایان سومین و آخرین روز کنفرانس، ینس استولتنبرگ جانشین کریستوف هیوسگن به عنوان رئیس جدید امنیتی مونیخ شد.در گردهمایی سالانه سه روزه در شهر بایرن تعداد زیادی از رهبران، دیدگاه های رقابتی از جهان ارائه کردند.رهبران جهانی، وزرا و سایر سیاست گذاران کلیدی در آخر هفته به مونیخ آمدند تا در مورد چالش های اصلی پیش روی جهان گفتگو کنند و اوکراین و آغاز احتمالی مذاکرات صلح با روسیه در صدر دستور کار قرار داشت.سخنرانی هایی که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و جی دی ونس، معاون رئیس جمهور جدید ایالات متحده ایراد کردند، به وضوح نشان داد که دو سوی اقیانوس اطلس نسبت به ارزیابی هایشان از تهدیدات پیش رو چقدر از هم دور هستند.
جی دی ونس معاون رئیس جمهور آمریکا گفت آنچه من نگران آن هستم تهدید از درون است: عقب نشینی اروپا از برخی از اساسی ترین ارزش ها، ارزش های مشترک با ایالات متحده.اورسولا فون در لاین و جی دی ونس روز جمعه دیدگاه های کاملا متفاوتی را در مورد تهدیدات پیش رو ارائه دادند و رئیس کمیسیون، چالش های تجاری و امنیتی مشترک را برجسته کرد تا معاون رئیس جمهور ایالات متحده بلوک را به دلیل عقب نشینی از ارزش های دموکراتیک سرزنش کند.فون در لاین در سخنرانی اصلی خود به این موضوع اشاره کرد که اروپا آماده است تا برای دفاع از ارزش های خود در میان چشم انداز ژئوپلیتیکی که به سرعت در حال تحول است و رویکردی معامله گرانه تر به امور جهانی دارد، قدم بردارد.او گفت که اروپا باید در مورد «روسیه سرکش» که به دنبال ترسیم مجدد مرزها و «درگیری دوقطبی بین چین و ایالات متحده» است، «چشم روشن» داشته باشد و در حال حاضر با اصلاح خود برای تقویت دفاع و رقابت، خود را با این واقعیت جدید وفق می دهد. وی اظهار داشت که: «یک اروپای قوی تر برای همه ما بهتر است. یک اروپای قوی تر با ایالات متحده همکاری می کند تا تهدیدهای مشترکی را که ما به عنوان شرکا داریم بازدارند.
 و به همین دلیل است که ما معتقدیم که جنگ های تجاری و تعرفه های تنبیهی، بی معنی است. »این نشستها نشان می دهد که جهان توسعه یافته یا در واقع شمال غنی، اراده سیاسی خود را با ابزارهای در اختیار بر جنوب فقیر تحمیل می کند و با بهره گیری از منابع طبیعی آنها و بهره کشی از مغزهایی که از سرزمین اصلی خود فراری شده یا فراری داده اند؛ بر حجم ثروتهای مادی و معنوی خود می افزاید. این تحولات بویژه پس از پایان جنگ سرد و تضعیف ساختار بین الملل، از جمله حقوق بین الملل، شورای امنیت و در نهایت نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد در حال دگرگونی است. کشورهای جنوب ناگزیر به تقویت بنیانهای اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی خود و برقراری روابط بهتر و بیشتر بین دولت و ملت هستند. ساختن ساختارهای مردم نهاد و مشارکت بیشتر اجتماعی و تقویت بنیانهای اقتصادی با مشارکت مردم و آشتی با نظم بین الملل و حکمرانی خوب و حکومت قانون، در برابر شمال غنی به حیات خود جانی تازه بدمند تا سهمی از نظم جدید بین الملل بدست آورند. با همه این احوال تا تغییر نظم کهن و ایجاد نظمم جدید نباید از همکاری با نظم موجود سر باز زد. 
این کنفرانس بار دیگر بستری بی نظیر برای بحث های سطح بالا در مورد چالش های کلیدی سیاست خارجی و امنیتی ارائه داده است.
 از رئیس جمهور روسیه برای شرکت در این اجلاس دعوت نشده بود. همچنین برای سومین بار از ایران نیز برای شرکت در این اجلاس دعوت به عمل نیامده بود . پس از افتتاحیه رئیس جمهور فدرال فرانک والتر اشتاین مایر در 14 فوریه، صدها تصمیم گیرنده و رهبران فکری از مناطق مختلف جهان در مورد چالش های سیاست امنیتی جهان به ریاست «کریستوف هوسگن» بحث کردند.روز جمعه، 14 فوریه برنامه اصلی کنفرانس با تمرکز بر چالش های امنیت جهانی، از جمله حکمرانی جهانی، انعطاف پذیری دموکراتیک، امنیت آب و هوا و بسیاری از موضوعات دیگر آغاز شد. روز شنبه، بحث هایی در مورد وضعیت نظم بین المللی و همچنین درگیری ها و بحران های منطقه ای برگزار شد. آینده مشارکت فراآتلانتیک نیز در کانون توجه روز دوم کنفرانس بود. روز یکشنبه، این کنفرانس با بحث در مورد نقش اروپا در جهان به پایان رسید.کنفرانس امنیتی مونیخ 2025 به عنوان بازاری برای ایده ها عمل می کند و فضایی را برای بحث های مرتبط و مهم تا حد امکان فراهم می سازد. مانند سال های گذشته، برنامه کنفرانس از سه بخش تشکیل شده بود: برنامه اصلی که توسط کنفرانس سرپرستی می شد، حدود 200 رویداد جانبی رسمی و ده ها رویداد اطلاع رسانی عمومی بود. 
یک روز قبل از کنفرانس، وزیر دارایی جمهوری فدرال آلمان، یورگ کوکیس، وزرا و نمایندگان عالی رتبه نهادهای بین المللی را برای چهارمین کنفرانس وزرای بدون پول برای تروریسم در مورد تامین مالی مبارزه با تروریسم گرد هم آورد.در پایان سومین و آخرین روز کنفرانس، ینس استولتنبرگ جانشین کریستوف هیوسگن به عنوان رئیس جدید امنیتی مونیخ شد.در گردهمایی سالانه سه روزه در شهر بایرن تعداد زیادی از رهبران، دیدگاه های رقابتی از جهان ارائه کردند.رهبران جهانی، وزرا و سایر سیاست گذاران کلیدی در آخر هفته به مونیخ آمدند تا در مورد چالش های اصلی پیش روی جهان گفتگو کنند و اوکراین و آغاز احتمالی مذاکرات صلح با روسیه در صدر دستور کار قرار داشت.سخنرانی هایی که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و جی دی ونس، معاون رئیس جمهور جدید ایالات متحده ایراد کردند، به وضوح نشان داد که دو سوی اقیانوس اطلس نسبت به ارزیابی هایشان از تهدیدات پیش رو چقدر از هم دور هستند. 
جی دی ونس معاون رئیس جمهور آمریکا گفت آنچه من نگران آن هستم تهدید از درون است: عقب نشینی اروپا از برخی از اساسی ترین ارزش ها، ارزش های مشترک با ایالات متحده.اورسولا فون در لاین و جی دی ونس روز جمعه دیدگاه های کاملا متفاوتی را در مورد تهدیدات پیش رو ارائه دادند و رئیس کمیسیون، چالش های تجاری و امنیتی مشترک را برجسته کرد تا معاون رئیس جمهور ایالات متحده بلوک را به دلیل عقب نشینی از ارزش های دموکراتیک سرزنش کند.فون در لاین در سخنرانی اصلی خود به این موضوع اشاره کرد که اروپا آماده است تا برای دفاع از ارزش های خود در میان چشم انداز ژئوپلیتیکی که به سرعت در حال تحول است و رویکردی معامله گرانه تر به امور جهانی دارد، قدم بردارد.او گفت که اروپا باید در مورد «روسیه سرکش» که به دنبال ترسیم مجدد مرزها و «درگیری دوقطبی بین چین و ایالات متحده» است، «چشم روشن» داشته باشد و در حال حاضر با اصلاح خود برای تقویت دفاع و رقابت، خود را با این واقعیت جدید وفق می دهد. وی اظهار داشت که: «یک اروپای قوی تر برای همه ما بهتر است. یک اروپای قوی تر با ایالات متحده همکاری می کند تا تهدیدهای مشترکی را که ما به عنوان شرکا داریم بازدارند. و به همین دلیل است که ما معتقدیم که جنگ های تجاری و تعرفه های تنبیهی، بی معنی است. »این نشستها نشان می دهد که جهان 
توسعه یافته یا در واقع شمال غنی، اراده سیاسی خود را با ابزارهای در اختیار بر جنوب فقیر تحمیل می کند و با بهره گیری از منابع طبیعی آنها و بهره کشی از مغزهایی که از سرزمین اصلی خود فراری شده یا فراری داده اند؛ بر حجم ثروتهای مادی و معنوی خود می افزاید.
 این تحولات بویژه پس از پایان جنگ سرد و تضعیف ساختار بین الملل، از جمله حقوق بین الملل، شورای امنیت و در نهایت نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد در حال دگرگونی است. کشورهای جنوب ناگزیر به تقویت بنیانهای اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی خود و برقراری روابط بهتر و بیشتر بین دولت و ملت هستند. ساختن ساختارهای مردم نهاد و مشارکت بیشتر اجتماعی و تقویت بنیانهای اقتصادی با مشارکت مردم و آشتی با نظم بین الملل و حکمرانی خوب و حکومت قانون، در برابر شمال غنی به حیات خود جانی تازه بدمند تا سهمی از نظم جدید بین الملل بدست آورند. با همه این احوال تا تغییر نظم کهن و ایجاد نظم جدید نباید از همکاری با نظم موجود سر باز زد.