بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - فرارو / محمد هاشمی گفت: درست است که اختلاف نظرها، انتقادات و پیشنهادات همیشه مطرح می‌شده، اما این که یک جریان بخواهد به حدی در کار دولت اختلال ایجاد کند که تا تلاش برای استعفای رئیس جمهور پیشروی کند، تقریبا نادر است. اصلا این چه طرز تفکری است که رئیس جمهور را جدای از نظام جمهوری اسلامی در نظر گرفت و زیر تیغ برد؟ رئیس جمهور بال اجرای مسائل مهم کشور است و نمی‌توان اینگونه وانمود کرد که رئیس جمهور هویت مستقل از نظام دارد و باید محاکمه شود.
همزمان با انتشار خبر استیضاح احتمالی حداقل 2 یا 3 تن از وزیران دولت چهاردهم برخی هجمه‌ها نیز علیه مسعود پزشکیان مطرح می‌شود و این در حالیست که دولت چهاردهم با چالش بزرگی به نام مذاکره و شکل دهی توافق جدید با کشور‌های اروپایی و امریکا مواجه است.
به گزارش فرارو، عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد و محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت و احمد میدری، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی زیر تیغ مجلسیانی قرار گرفته‌اند که ظاهرا از عملکرد این وزرا رضایت ندارند. افزون بر این ها، پروژه وفاق ریاست جمهوری نیز که بنا بود پلی میان طیف‌های سیاسی کشور باشد، آنگونه که انتظار می‌رفت با موفقیت پیش نرفته است.

مسعود پزشکیان اخیرا درباره وفاق گفته است: «کشور ما برای رسیدن به چشم انداز مورد نظر رهبر انقلاب به وحدت و وفاق نیاز دارد. بدون یک رهبری واحد، بدون امت واحد و بدون سیاست و چشم انداز روشن جامعه نمی‌تواند به وحدت برسد. با مساعدت و همراهی همه بخش‌های حاکمیت، مشکلات را حل خواهیم کرد. اکنون ناترازی‌ها در حد بحران است، اما می‌توانیم با وفاق و وحدت آنها را حل کنیم.»
اگرچه پزشکیان همچنان بر وفاق تاکید دارد، اما تعدادی از بهارستانی‌ها و برخی دیگر از منتقدان سرسخت دولت معتقدند که شعار وفاق فقط در حد حرف است و اجرای آن بسیار ضعیف بوده است. افزون بر این ها، برخی از تندرو‌ها نیز از شعار استعفای پزشکیان حمایت می‌کنند و معتقدند رئیس جمهور باید استعفا دهد. با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که تندرو‌ها از تقابل با دولت پزشکیان به دنبال چه هستند و این تقابل چه تبعاتی خواهد داشت؟ محمد هاشمی رفسنجانی، عضو هیات موسس حزب کارگزاران سازندگی و فعال سیاسی در گفت‌و‌گو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
برخی گروه‌های تندرو همزمان از دولت و ملت انتقام می‌گیرند
محمد هاشمی رفسنجانی به فرارو گفت: «افرادی که اکنون به آقای پزشکیان و تیم دولت هجمه وارد می‌کنند، عمدتا افرادی هستند که به عنوان رقبای انتخاباتی آقای پزشکیان در دوران انتخابات فعالیت می‌کردند. به نظر می‌رسد این افراد هنوز که هنوز است شکست در انتخابات را باور نکرده یا نپذیرفته‌اند دوران رقابت تمام شده و در حال ادامه دادن رقابتی هستند که مدت هاست تمام شده است. نه تنها این افراد در انتخابات شکست خوردند، بلکه تفکر آنان نیز در انتخابات شکست خورد و ظاهرا اکنون به دنبال جبران این شکست هستند. حمله به دولتی که حتی یک سال هم ندارد و فقط چند ماه از عمر آن می‌گذرد، هیچ توجیهی ندارد به جز نوعی رقابت مخرب و تاریخ مصرف گذشته که همچنان ادامه دارد و مشخص هم نیست اصلا چه سودی برای کشور دارد.»
وی افزود: «به نظر می‌رسد برخی گروه‌های تندرو که در ارکان مختلفی از مجلس تا دیگر مناصب حضور دارند، در تلاشند تا به هر روش و با هر تخریبی شرایطی را ایجاد کنند که دولت نتواند پیشرفت کرده یا امور مختلف را سر و سامان دهد. این گروه اساسا هیچ زاویه دیدی نسبت به منافع ملت ندارند و گویی، چون ملت در انتخابات اخیر ریاست جمهوری به آنان رای نداده‌اند، حتی به ملت نیز رحم ندارند و می‌خواهند از ملت نیز انتقامجویی کنند. این گروه درواقع انتقامگیرانی دوجانبه هستند که در تلاشند هم از دولت حاکم (که رقیبشان بوده و شکستشان داده) و هم از ملت (که با شرکت در انتخابات آنان را از دستیابی به قدرت محروم کرده‌اند) انتقام خود را بگیرند. علت این که چرا این رفتار‌ها را انجام می‌دهند از خودشان باید پرسید، اما حقیقت این است که این طیف فکری که کمر به تخریب دولت چهاردهم بسته‌اند را می‌توان قشری دانست که به شدت خودمحور هستند.»
در هیچ یک از ادوار گذشته به رئیس جمهور تا این حد حمله نمی‌شد
این فعال سیاسی در ادامه گفت: «یک عده‌ای منشعب از همین طرز فکر هم مدام به دنبال ترغیب آقای پزشکیان به استعفا هستند. آقای پزشکیان فردی نیست که در برابر ناملایمات استعفا دهد و قطعا استعفا نخواهد داد و از دید من این قابلیت را هم دارد که 8 سال نیز رئیس جمهور ایران باشد، اما روسیاهی و بدنامی این نوع فشار‌ها و تلاش‌ها برای حذف رئیس جمهور منتخب مردم، برای آن‌هایی که آشکارا و پنهان به دنبال استعفا و کناره گیری آقای پزشکیان هستند، باقی خواهد ماند. نگاهی به تاریخچه فعالیت روسای جمهور مختلف در ایران در ادوار پس از انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که گرچه همه روسای جمهور با انتخابات مردمی و تحت شرایطی کاملا رقابتی وارد مسند ریاست جمهوری شده‌اند، اما رقابت‌ها و التهاب‌های بین گروه‌های سیاسی تا پشت صندوق‌های رای گیری ادامه داشته و پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات، دیگر درگیری و تنش خاصی بین رئیس جمهور منتخب و جناح‌های رقیب مشاهده نشده و همه برای رشد و پیشرفت کشور تلاش کرده‌اند. هیچوقت در تاریخ سیاسی کشور شاهد این نوع رفتار‌ها نبوده‌ایم و در همه موارد پیش از دولت چهاردهم، پس از انتخاب رئیس جمهور همه سعی کرده‌اند از دولت منتخب حمایت کنند.»
وی افزود: «درست است که اختلاف نظرها، انتقادات و پیشنهادات همیشه مطرح می‌شده، اما این که یک جریان بخواهد به حدی در کار دولت اختلال ایجاد کند که تا تلاش برای استعفای رئیس جمهور پیشروی کند، تقریبا نادر است. اصلا این چه طرز تفکری است که رئیس جمهور را جدای از نظام جمهوری اسلامی در نظر گرفت و زیر تیغ برد؟ رئیس جمهور بال اجرای مسائل مهم کشور است و نمی‌توان اینگونه وانمود کرد که رئیس جمهور هویت مستقل از نظام دارد و باید محاکمه شود. حقیقت این است که وقتی تمام مدت به دولت و رئیس جمهور هجمه وارد شود، روند فعالیت رئیس جمهور و تیم او برای رسیدگی به امور کشور کند می‌شود و نمی‌تواند وظایف خود را به شکلی که از وی انتظار می‌رود، سر و سامان دهد؛ بنابراین نمی‌توانیم بگوییم این نوع حملات بی اثر است. اما می‌توان گفت این نوع حملات بی ارزش است. خوب است این نوع هجمه کنندگان درک کنند که نمی‌شود مملکت را بر اساس عقاید متضاد اداره کرد و دولت فعلی که تمام تلاش خود را برای ایجاد وفاق و همدلی در کشور انجام داده است، نیاز به تمرکز روی مشکلات حوزه سیاست خارجی و داخلی دارد.»