بزرگنمايي:
اخبار محرمانه-سايت اخبار محرمانه مروري دارد بر بعضي از رسانه هاي بيگانه و تحليل هايي که در مورد مذاکرات ايران و آمريکا نگاشته اند.بررسي اين نظرات قادر است طرحي کلي از برداشت حاکم بر نخبگان و ناظران بيگانه را بدون تاييد نگرش ها و برداشت هاي آنان ارايه نمايد:
روزنامه النهار در مقاله اي به قلم سرکيس نعوم با عنوان "قطار گفتمان ايران و امريكا بر روي ريل" نوشته است :
باراک اوباما، رئيس جمهور امريکا زماني که در اوايل دور نخست رياست جمهوري اش دست همکاري به طرف جمهوري اسلامي دراز کرد قصد مانور نداشت . امروز هم در مذاکرات و مباحثاتي که دولتش با حکومت ايران در پي انتخاب [آقاي] حسن روحاني به رياست جمهوري آغاز کرده است مانور نمي دهد .
هرچند که دست دراز کردن طي سال هاي گذشته بنا به دلايلي گوناگون نظير فقدان کامل اعتماد ميان واشنگتن و تهران ، و درگيري نظامي و امنيتي غير مستقيم و کشمکش سياسي شديدي که ميان دو طرف در افغانستان و سپس عراق درگرفت و متعاقبا تمامي خاورميانه را نيز شامل گرديد، و همانند عدم آمادگي ايران براي انجام مذاکره در مورد برنامه هسته اي خود قبل از حصول دستاوردي که جهان را در برابر امر واقعي قرار مي دهد ، نتيجه اي نداشت ، اما اخيرا ثمر بخش شد به طوري که گفتمان آغاز گرديده و تمهيداتي جدي براي انجام مذاکرات صورت مي گيرد، به اين اميد که توافقي صورت گيرد و منافع همگان تأمين گردد .
اين نويسنده ضمنا با طرح موانع مذاکرات به نقش حزب جمهوريخواه آمريکا هم اشاره کرده و مي نويسد:
پرونده حزب جمهوري خواه مطلقا بسته نشده است، اما گرفتار انشعاباتي شده است و به تجديد نظري اساسي در رسالت و ارزش ها و شيوه هاي کاري خود دارد . اسرائيل و راستگرايان طرفدار نتانياهو ضمن اين که نتوانستند مانع از انتخاب مجدد اوباما به رياست جمهوري شوند، در سوق دادن او براي حمله نظامي به ايران نيز شکست خوردند . افزون براين، بخش عمده اي از سياستمداران و فرماندهان شاغل و بازنشسته اسرائيل نگرشي واقع بينانه تر و عمل گرايانه تر دارند ، و در بسياري از مسائل منطقه اي با اوباما همفکرند .
ارسوي ديگر آليسا رابين / ريك گلادستون نيز در روزنامه نيويورک تايمز در مقاله اي تحت عنوان " آژانس سازمان ملل و ايران از پيشرفت در حل مسائل هسته اي سخن مي گويند" نوشته اند:
« ترو واريورانتا » معاون دبير کل آژانس در امور ايمني هسته اي در اين بيانيه مشترک که در وب سايت آژانس قرار داده شده گفته است ، طرفين « يک جلسه بسيار سازنده را در روزهاي 28 و 29 اکتبر در وين برگزار کردند که همه موضوع هاي گذشته و حال را در بر مي گرفت » .
در اين بيانيه گفته شده است: « ايران پيشنهاد جديدي را در باره اقدامات عملي به عنوان يک کمک سازنده براي تقويت همکاري و گفتگو جهت حل تمام موضوع هاي باقيمانده در آينده ارائه داده است » ، و طرفين موافقت کرده اند جلسه اي را در روز 11 نوامبر در پايتخت ايران برگزار کنند ، « تا اين همکاري را به پيش ببرند » .
لحن اين بيانيه نشان مي دهد خوشبيني هاي جديدي به وجود آمده است مبني بر اين که که نگراني هاي اين آژانس نظارتي مورد توجه قرار خواهند گرفت .
ايراني ها نيز لحن مثبتي داشتند. رضا نجفي، نماينده ايران در آژانس اتمي در وين گفت، « من معتقدم با تقديم اين پيشنهاد جديد ايران ، ما قادر باشيم يک فصل جديد در همکاري را بگشائيم . »
دسترسي به مکان ممنوعه نظامي پارچين در نزديکي تهران به دليل اطلاعاتي که نشان مي دهد ايران ساختماني را در اين مجموعه براي آزمايش دستگاه هاي پرتاب کننده سلاح هاي هسته اي انجام داده ، در صدر نگراني هاي آژانس اتمي قرار دارد . بازرسان از پارچين ديدن کرده اند، اما اين مجموعه بسيار گسترده است و بازرسان به نواحي اطراف اين ساختمان که تصور مي رود براي آزمايش دستگاه هاي پرتاب کننده مورد استفاده قرار گرفته است دسترسي نداشته اند . مقامات ايراني همواره از دادن اجازه بازديد از اين مکان خودداري ورزيده اند و تصاوير ماهواره ها نشانگر آن است که ايران در اين مکان مسطح سازي و باز سازي هاي چشمگيري را در طول سال گذشته انجام داده است .
طارق رئوف، رئيس سابق امنيت و تشخيص صحت هسته اي آژانس گفت، « پارچين براي آژانس بين الملللي انرژي اتمي به يک موضوع نمادين تبديل شده است » .
او اضافه کرد که بعضي از کشور ها از جمله امريکا مشکوک هستند که هرگونه مواد اتهام بر انگيز ممکن قبلاً پاکسازي شده باشد .
آقاي رائوف گفت: « يک مساله پيچيده اين است که ايراني ها فعاليت هاي محوطه سازي زيادي در اطراف ساختماني که تصور مي رود به عنوان اتاق انفجار مورد استفاده قرار گرفته ، انجام داده اند » . با اين وجود، اين اقبال وجود دارد که اگر آزمايشي در اين مکان انجام داده باشند ايراني ها نتوانسته باشند تمام اثرات ان را پاک کنند .
در بخشي ديگر از اين مقاله امده است:
مذاکره کنندگان گروه 1+ 5 و ايران در پايان ملاقات خود در روز 15 و 16 اکتبر در ژنو يک بيانيه مشترک خوشبينانه صادر کردند، بي آنکه مشخص کنند چه پيشرفتي حاصل شده است . آنها موافقت کردند اين ملاقات را در روز 7 و 8 نوامبر نيز ادامه دهند .
آقاي روحاني همواره گفته است او مي خواهد بر سال ها عدم اعتماد و بد اخلاقي در مورد مقاصد هسته اي ايران فائق آيد ، که اين يک تغيير اساسي در لحن، در مقايسه با محمود احمدي نژاد سلف گزافه گوي او به حساب مي آيد . در عين حال، آقاي روحاني گفته است که کشور او هرگز از آنچه که وي آن را حق اين کشور براي غني سازي اورانيوم ناميد ، دست بر نخواهد داشت .
منتقدان ايران ، از همه مشهود تر اسرائيل ، رفتار خوشايند آقاي روحاني را حقه اي براي فريب غرب جهت کاهش تحريم ها ناميده اند . مقامات آمريکائي اي که خواستار تضمين دادن به اسرائيلي ها وديگر متحدان هستند همواره گفته اند که به اقدامات ايران واکنش نشان خواهند داد و نه سخنان اين کشور .
روزنامه الاتحاد چاپ امارات نيز در مقاله اي به قلم عائشه المري در مقاله اي تحت عنوان " مسائل هسته اي معوقه" نوشت:
از زماني که پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي در سال 1968 ميلادي مفهوم منع گسترش را به شکل کلاسيک تثبيت نمود ، تلاش هاي بين المللي براي جلوگيري از ورود کشورهاي جديد به باشگاه هسته اي ادامه يافت . هدف اين تلاش ها اين بود که کشورها توافق نامه هاي وضع شده را محترم شمارند و توافق نامه منع گسترش را امضاء کنند و پروتکل الحاقي آژانس بين المللي انرژي هسته اي را به عنوان يک تضمين بين المللي براي استفاده مسالمت آميز از انرژي هسته اي را بپذيرند ، اما مشکل اصلي تشخيص برنامه سري تسليحات هسته اي است ، و پيچيدگي اصلي در مفهوم گسترش هسته اي همچنان حول محور تعيين حدفاصل ميان بعد سياسي و فني / فناوري از يک سو و رابطه ميان دستيابي به قدرت هسته اي و تسليحات هسته اي از سوي ديگر دور مي زند . و اين چالش مطرح مي شود که غني سازي اورانيوم و بازنگري به سوخت هسته اي مصرفي ممکن است براي اهداف نظامي و غير نظامي بکار رود و اين همان چيزي است که تهران هنگام صحبت در مورد برنامه هسته اي خود به آن استناد مي ورزد .
باوجودحق اعمال توسعه برنامه مسالمت آميز انرژي هسته اي که پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي نيز آن را تضمين مي¬کند ، اما تجربه تاريخي در خاورميانه اشاره براين دارد که برنامه هسته اي نظامي سري در واقع مشي اصلي براي دراختيار گرفتن و يا تلاش براي دستيابي به تسليحات هسته اي، چه در اسرائيل يا عراق مي باشد، و اين همان چيزي است که کشورهاي جهان از برنامه هسته اي ايران بيمناکند، اما مقامات ايراني همواره تأکيد مي کنند که کشورشان براي دستيابي به تسليحات هسته اي تلاش نمي کند، و حتي برنامه هسته اي اش غير نظامي است ، و پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي، يا پروتکل الحاقي آژانس بين المللي انرژي هسته اي را نقض نکرده است .
پرونده هسته اي ايران يک اهرم سياسي است که تمامي طرف ها در اعمال فشار يا کسب امتيازات به آن متوسل مي شوند. واقعيت اين است که سال هاست که تهران با تحريم هاي اقتصادي مواجه است و آماج فشارها و تهديدات نظامي قرار گرفته تا برنامه هسته اي را متوقف سازد و غرب اميدواراست که فشارهاي اقتصادي بر کشوربه يک بحران اقتصادي بيانجامدتا پايه-هاي نظام ايران را در پي اعتراضات داخلي ناشي از مشکلات اقتصادي و دشواري هاي معيشتي به لرزه درآورد ، و امروز دولت ايران براي پشت سرنهادن تحريم ها و کسب دستاوردهاي سياسي جهت ابراز نرمشي در پرونده هسته اي تلاش مي کند، در همين ارتباط، براي انجام مذاکره با امريكا و گروه 1+5 تلاش کرد