اخبار محرمانه - مهر / فرشته مصطفی‌پور کارگردان نمایش خیابانی «چهارماه و ده روز»، با تأکید بر اهمیت جذب مخاطب در آثار خیابانی گفت که روایت نمایش باید به‌گونه‌ای باشد که حتی رهگذران هم بتوانند مضمون آن را درک کنند.
نمایش خیابانی «چهارماه و ده روز» به نویسندگی و کارگردانی فرشته مصطفی‌پور، از آثار حاضر در بخش منتخب نمایش‌های خیابانی استانی در چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از استان قزوین است.

روایتی تأثیرگذار برای رهگذران
فرشته مصطفی‌پور، نویسنده و کارگردان این اثر، درباره ویژگی‌های محتوایی و اجرایی «چهارماه و ده روز» به خبرنگار مهر گفت: این نمایش روایت یک جنین است و این برایم مهم بود که چگونه می‌توان رهگذران را برای دقایقی به تماشای یک نمایش خیابانی جذب کرد. به نظر من هنرمندان تئاتر خیابانی باید پیش از خلق اثر، خود را به جای مخاطب بگذارند و بررسی کنند که چه چیزی می‌تواند آنها را وادار به توقف و تماشا کند و با داستان همراه سازد.
تجربه‌ای نو در اولین حضور
وی با اشاره به نخستین تجربه خود در جشنواره تئاتر فجر، افزود: این اولین حضور من در بخش نمایش‌های خیابانی جشنواره تئاترفجر است و خود را در آغاز مسیر این گونه‌ نمایشی می‌بینم. با این حال، تلاش کردم از چهارچوب‌های رایج فراتر بروم و همراه با آن تا جای ممکن از عناصر زیبایی‌شناسی در طراحی اجرا بهره بگیرم. برای مثال، آکسسوارهای موجود در صحنه به طور مداوم تغییر می‌کنند و در طول اجرا به آکسسوارهای دیگری تبدیل می‌شوند که این موضوع جذابیت بصری و تنوع را برای مخاطب ایجاد می‌کند.

روایت قابل‌فهم حتی برای رهگذران عجول
مصطفی‌پور درباره شیوه روایت نمایش خود توضیح داد: هنگام طراحی این نمایش به این نکته فکر کردم که ممکن است مخاطب خیابانی زمان کافی برای تماشای کامل اثر را نداشته باشد به همین دلیل، داستان را به شکلی طراحی کردم که حتی اگر رهگذری تنها بخشی از نمایش را ببیند، بتواند مفهوم کلی نمایش را دریافت کند و با اثر ارتباط بگیرد.
برگزاری جشنواره فرصتی ارزشمند برای هنرمندان شهرستان‌ها
این کارگردان در پایان درباره ارزیابی خود از چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، عنوان کرد: برگزاری جشنواره با برنامه‌ریزی دقیق، اسکان مناسب و پرداخت به‌موقع کمک‌هزینه از نکات مثبت این دوره از جشنواره بود. همچنین برگزاری کارگاه‌های آموزشی جشنواره فرصتی ارزشمند را برای هنرمندان شهرستان‌ها فراهم کرد تا از دانش اساتید معتبر استفاده کنند. متأسفانه چنین امکانی در بسیاری از شهرستان‌ها وجود ندارد و این کارگاه‌ها می‌تواند تأثیر به‌سزایی در ارتقای سطح کیفی تئاتر شهرستان‌ها داشته باشد.