بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - رئیس انجمن علمی طب سالمندی ایران، با اشاره به عوامل استرس‌زای دوران سالمندی، بر لزوم تقویت تاب‌آوری و حمایت عاطفی از سالمندان تأکید کرد.
دکتر احمد دلبری در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه اضطراب و استرس در دوران سالمندی اجتناب‌ناپذیر است، اظهار کرد: پس از همه‌گیری کرونا، میزان استرس و اضطراب در سالمندان به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. علاوه بر این، دوران سالمندی و بازنشستگی به‌طور طبیعی با چالش‌هایی همچون از دست دادن همسر، دوستان، و همکاران همراه است. همچنین در این دوره، فرزندان به دلیل ازدواج یا مهاجرت خانه را ترک می‌کنند که می‌تواند به احساس تنهایی سالمندان دامن بزند.
تنهایی، بیماری و پیچیدگی‌های سالمندی
وی با تأکید بر اینکه تنهایی در این دوران می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های جسمی و روانی شود، گفت: افزایش سن با مشکلات جسمی همراه است که در کنار تنهایی، شرایط را برای سالمندان پیچیده‌تر می‌کند. این ترکیب می‌تواند سلامت جسمی، روحی، روانی و اجتماعی سالمندان را به خطر بیندازد.
تاب‌آوری؛ کلید مدیریت استرس در سالمندی
رئیس انجمن علمی طب سالمندی ایران با اشاره به اهمیت تاب‌آوری، اظهار کرد: در ایران، سالمندی بیش از گذشته زنانه شده است و زنان سالمند به‌طور کلی در برابر مشکلات جسمی و روحی آسیب‌پذیرترند. از این‌رو، تقویت تاب‌آوری آنان امری ضروری است. تاب‌آوری، یک رویکرد فعال در مقابله با استرس است که کمک می‌کند افراد به‌صورت آگاهانه و خودخواسته اضطراب خود را مدیریت کنند.
وی در توضیح بیشتر افزود: فردی که تاب‌آوری خود را افزایش دهد، می‌داند که باید کمتر درگیر تنش‌های غیرضروری شود؛ کمتر به مسائل اقتصادی، اختلافات خانوادگی یا مشکلات دیگران بپردازد و با استفاده از راهکارهای مؤثر، حال روحی خود را بهبود ببخشد.
استرس؛ زمینه‌ساز بیماری‌های قلبی و اختلالات جسمی
دلبری با تأکید بر نقش استرس در بروز بیماری‌ها گفت: اضطراب مداوم، عاملی مهم در ابتلا به بیماری‌های قلبی است. سالمندانی که دچار استرس جدی می‌شوند، ممکن است افزایش فشار خون، تپش قلب، مشکلات گوارشی، اختلالات ادراری، افسردگی، و بی‌خوابی را تجربه کنند.
راهکارهایی برای کاهش استرس و اضطراب در سالمندی
رئیس انجمن علمی طب سالمندی ایران برای کاهش استرس و اضطراب در سالمندان، چند راهکار عملی پیشنهاد کرد:
1. دوری از عوامل تنش‌زا:
وی نخستین گام را کاهش مواجهه با تنش‌های غیرضروری دانست و گفت: فرزندان تا جای ممکن نباید والدین سالمند خود را درگیر مشکلات شخصی‌شان کنند. از سوی دیگر، فرزندان نباید مشغله‌های روزمره را بهانه‌ای برای غفلت از والدین بدانند. حتی یک تماس تلفنی کوتاه در طول روز می‌تواند تأثیر قابل توجهی در کاهش احساس تنهایی و اضطراب سالمندان داشته باشد.
2. درخواست کمک و تعامل با دیگران:
دلبری با اشاره به تمایل سالمندان به خوداتکایی، گفت: بسیاری از سالمندان سعی می‌کنند مشکلات خود را به تنهایی حل کنند تا باعث نگرانی اطرافیان نشوند، اما در شرایط استرس‌زا توصیه می‌شود که از اعضای خانواده یا دوستان خود کمک بگیرند. تعامل اجتماعی، عاملی کلیدی در کاهش اضطراب است.
3. خروج از فضای استرس‌زا و افزایش فعالیت‌های مثبت:
وی سومین راهکار را پرهیز از فعالیت‌های منفعلانه و افزایش تحرک دانست و گفت: مشاهده مداوم اخبار منفی، گذراندن ساعات طولانی در شبکه‌های اجتماعی و انزوای اجتماعی، می‌تواند استرس را تشدید کند. در مقابل، پیاده‌روی در پارک، حضور در مراکز خرید، شرکت در کلاس‌های آموزشی و هنری، و انجام فعالیت‌های سرگرم‌کننده، تأثیر مثبتی بر سلامت روان سالمندان دارد.
دلبری در پایان تأکید کرد: سالمندی با چالش‌های خاص خود همراه است، اما با به‌کارگیری راهکارهای مناسب، می‌توان این دوران را با آرامش و کیفیت زندگی بالاتری سپری کرد. نقش خانواده، تقویت تاب‌آوری، مدیریت استرس، و انجام فعالیت‌های اجتماعی و جسمی در این مسیر بسیار حائز اهمیت است.