اخبار محرمانه - ایرنا / عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با ارائه تبیینی از موضع‌گیری افراد و شخصیت‌ها پس از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، به ضرورت تعامل با دولت آینده پرداخت و گفت: همه باید نتیجه عمومی انتخابات را محترم بشمارند و تا آنجا که می‌توانند با فرد منتخب به منظور پیشبرد اهدافی که به نظام برمی‌گردد همکاری کنند.
پس از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) گفت‌وگوی نسبتا مفصلی داشتیم با مصطفی میرسلیم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام.
در این مصاحبه آقای میرسلیم به تبیین موضع‌گیری گروه‌ها و شخصیت‌ها بعد از انتخابات پرداخت و از ضرورت احترام به رأی مردم و نحوه تعامل با دولت آینده و چالش‌های پیش روی دولت جدید گفت.

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:
غیر از تبریک‌ها، موضع‌گیری های گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی بعد از انتخابات ریاست جمهوری نیز متنوع بوده و هنوز خاتمه نیافته است. تحلیل شما درباره این موضع گیری‌ها چیست؟
میرسلیم: بسم‌الله الرحمن الرحیم. طبیعی است که با توجه به نتیجه نهائی جمع آراء عده‌ای احساس پیروزی و شعف داشته باشند، و عده‌ای به فکر فرو روند که چرا موفق نشدند و برای آن دلائل مختلفی بیاورند تا بتوانند فعالیت‌های بعدی خود را ترسیم کنند و در فرصت مناسب به پیروزی برسند. نکته مهم در اصول مردم‌سالاری به طور عام، پذیرش نتیجه انتخابات است، پس از طی مراحل مقرراتی رسیدگی به شکایات. این قاعده " alt="اخبار محرمانه" width="100%" />

اما مهم آن است که همگی نتیجه عمومی انتخابات را محترم بشمارند و تا آنجا که می‌توانند با فرد منتخب به منظور پیشبرد اهدافی که به نظام برمی‌گردد همکاری کنند. این همکاری هرچه از جنجال و تحقیر و استهزاء فاصله داشته باشد، به رشد سیاسی اجتماعی نزدیک‌تر و مؤثرتر است و از اتلاف نیروها جلوگیری می‌کند و نیل به نتایج مطلوب را تسریع می‌کند.
در یک نظام مردم‌سالاری مستقر قطعا فرض را باید بر این گذاشت که جناح‌های‌درون نظام همه خواهان خیر و صلاح جامعه‌اند، مگر خلاف آن اثبات شود. بنابراین به عنوان تتیجه‌گیری دوم، به ضرورت هم‌افزایی امکانات و قابلیت‌ها و تدابیر می‌رسیم که باید در محیطی آماده برای جامع‌نگری و مهیا برای اقدامات راهبردی شکل گیرد و این امر در مردم‌سالاری دینی طبیعتا واجب‌تر است زیرا ملاک اولویت در مردم‌سالاری دینی فرق می‌کند.
چه فرقی در ملاک‌ها وجود دارد؟
میرسلیم: ابتدا اساس جمهوری اسلامی مطرح می‌شود، یعنی کشور ایران و اعتقادات اسلامی. در دفاع از اساس این نظام همه باید ازخودگذشتگی نشان دهند. دوم امور وابسته به مناطق و جوامع و خرده‌فرهنگها و گروه‌های اجتماعی است که تحت‌الشعاع اساس نظام قرار می‌گیرد. سوم امور راجع به افراد.
بنابراین امروز نباید به ویژگی‌های جریانی و گروهی نسبت به اقتضایی که حفظ نظام دارد اولویت داد و مثلا نتایج انتخابات را زیر سؤال برد؛ البته انتقاد کردن از برخی ضعف‌ها و اشکالات اجرایی منعی ندارد ولی باید با هدف اصلاح روش‌ها در آینده باشد و نه تضعیف دستاورد کنونی.
تمام پیشنهادها باید به سمت تقویت دستاورد کنونی سامان داده‌ شود و این است مفهوم هم‌افزایی. پس توقعات گروهی در ذیل الزامات اساس مردم‌سالاری دینی قرارمی‌گیرد.
به همین ترتیب خواسته‌ها و توقعات فردی در ذیل مطالبات گروهی واقع می‌شود. کسی نباید برای شخص خودش، جامعه را تضعیف کند و به طریق اولی" به نظام خدشه‌ای وارد آورد. اگر این مراتب را همگی مراعات کنیم خیلی سریع به تحقق بهبود شرائطی که در آن قرار گرفته‌ایم نائل می‌شویم و توقعات گروهی و فردی نیز در سایه آن برآورده می‌شود.
برعکس آن، یعنی اولویت دادن به برآوردن نیازهای فردی نسبت به مایحتاج عمومی و نیز به تعویق انداختن مراعات ضرورت‌های نظام مردم‌سالاری دینی، ما را به سیر قهقرایی می‌کشاند و باعث شادی دشمنان می‌شود.
پس اعتراضات و انتقادات چه جایگاهی دارد؟
میرسلیم: اعتراضات تخطئه نمی‌شود ولی حق اعتراض فرد نباید حق جامعه را پایمال کند، و حق اعتراض گروه‌ها نباید نظام را تضعیف کند.
در میان نارضایتی‌ها و توقعاتی که رئیس جمهور منتخب با آنها مواجه است، از نظر شما کدام بیشترین اهمیت را دارد؟
میرسلیم: با در نظر گرفتن همان ترتیب اولویت، به این موارد می‌رسیم:
1-فروپاشی اقتصادی کشور متأثر از سقوط ارزش پول ملی است؛ متقابلا حفظ و ثبات ارزش پول ملی، به حل بسیاری از گرفتاری‌های ثانوی نظیر تورم، نرخ سود بانکی، گرانی لجام‌گسیخته، فرار ارز، رشد مهارنشده نقدینگی، کمک می‌کند. این مشکل نظام است و حل شدن آن به نفع همه است چه جامعه و چه افراد. البته خلافکاران و زالوصفتان و پول‌شویان از آن متضرر می‌شوند و کارشکنی خواهند کرد تا ارزش پول ملی حفظ نشود، ولی امیدوارم رئیس جمهوری با قدرت در مقابل آنها بایستد و این بیماری خطرناک را با جراحی‌های مناسب علاج کند و همگی درد آن جراحی‌ها را برای نیل به سلامت و رونق اقتصادی تحمل کنیم؛ معنای تبریک‌های مختلف باید همین آمادگی باشد.
2- سامان دادن به درآمدهای کشور که بخش معتنابهی از آن تحصیل نمی‌شود و در حکم ضایع شدن سرمایه‌های میهنی است. تا درآمدی نباشد، نه می‌توان برای پیشرفت کشور و رسیدن به رشد 8٪ پیش‌بینی شده در برنامه هفتم سرمایه‌گذاری کرد، و نه می‌توان طرح‌های عمرانی ملی و منطقه‌ای را که دربرگیرنده خیر همگانی است اجرا کرد، نه می‌توان برای تحقق عدالت اجتماعی به هدف رسید. در مقابل این اقدام بسیار مهم نیز عده‌ای که سوء استفاده می‌کردند و از ویژه‌خواری بهره می‌برند مقاومت و کارشکنی خواهند کرد و من امیدوارم با همکاری تمام گروه‌های سیاسی و اجتماعی و همدلی آحاد مردم، رئیس جمهوری برای آن موش‌صفتها چاره‌ای بیندیشد و خزانه عمومی را آباد کند.
3- نظارت بر مصارف و جلوگیری از ریخت و پاش و یارانه پنهان و غیرهوشمند و برخورد با انواع خاصه خرجی و اسراف که متاسفانه در کشور ما تا حدودی رایج و نهادینه شده است و ضررهای هنگفتی به جمهوری اسلامی و هم‌میهنان ما می‌زند. ما همه باید در سطوح مختلف متعهد شویم و با جلوگیری از اسراف خرد و کلان به رئیس جمهور مدد برسانیم. اگر این مشارکت عمومی نباشد رئیس جمهوری ، هرکه باشد، به جایی نخواهد رسید.
4- ارتقاء سلامت اداری و مقابله با فساد خواسته همه مردم و سازمان‌های مردم‌نهاد است. بدون سلامت اداری کار مردم در ادارات پیش نمی‌رود و نظام درجا می زند.
بدون برچیدن بساط فساد در ادارات و شهرداری‌ها، نظام ما به عقب برمی‌گردد و فقط متخلفان و تبهکاران رشد می‌کنند و به ثروت‌های بادآورده می‌رسند و به ریش مردم می‌خندند و بر فاصله طبقاتی می‌افزایند.
رئیس جمهوری یک لحظه نباید پرچم مقابله با فساد را زمین بگذارد و همه باید در اجرای قوانین خوبی که خوشبختانه در این باره به تصویب رسیده است، از او پشتیبانی کنیم.
5- این چهار اقدام عمده، ما را تقویت خواهد کرد؛ به موازات آن، به حول و قوه الهی، باید در استحکام مبانی معنوی و اخلاقی که دشمنان ما با سوء استفاده از فضای مجازی، سعی در تضعیف ریشه‌های اعتقادی ما کرده‌اند تا به خیال خام خود بتوانند رخنه‌هایی ایجاد نمایند و در میان ما نفوذ کنند و استقلال ما را از بین ببرند، بکوشیم و احکام قرآن را پیاده کنیم و آموزشهای نهج البلاغه را جامه عمل بپوشانیم.